اولویت بندی عوامل موثر بر موفقیت انتقال تکنولوژی در کشورهای در حال توسعه مطالعه موردی : مخابرات ایران

پدیده انتقال تکنولوژی و دستیابی به تکنولوژی از ضروریات مورد توجه جوامع در دوران های مختلف بوده است . انتقال تکنولوژی بین کشورها با سطوح دانش فنی مختلف با محدودیت ها و یا زیان هایی برای طرف کمتر توسعه یافته همراه می باشد . انتقال تکنولوژی فرآیند پیچیده و دشواری است و بدون مطالعه و بررسی لازم نه تنها مفید نیست بلکه ممکن است علاوه بر هدررفتن سرمایه و زمان ، به تضعیف تکنولوژی ملی هم بینجامد . فرایند انتقال تکنولوژی دارای بعضی از مقیاس های احتیاطی و پیشگیرانه است که باید قبل از در نظر گرفتن مدل انتقال تکنولوژی به آنها پرداخت . ازجمله این عوامل می توان به : آگاهی از فاکتورهای مهم و اساسی مورد نیاز برای انتقال تکنولوژی، دانستن عوامل شکست انتقال تکنولوژی در گذشته و جستجوی مستمر برای تکنولوژی مناسب جهت به دست آوردن موقعیت داخلی مناسب و ارتباط با تکنولوژی های موجود و قدیمی تر، اشاره کرد . در این مقاله برای رسیدن به این موضوع که اولویت عوامل موثر در انتقال تکنولوژی چگونه است، ابتدا باید عوامل و روش های انتقال تکنولوژی شناخته و اولویت بندی شوند . سپس ضریب اهمیت هر کدام معین شود و در نهایت الگویی جهت پیاده سازی مناسب انتقال تکنولوژی در صنایع این کشورها ارایه می گردد . شرط لازم برای انتقال تکنولوژی آگاهی از فاکتورها و عوامل اساسی و مؤثر می باشد . مسئولین امر انتقال تکنولوژی کشورهای دریافت کننده باید در هر زمانی از عوامل اصلی آگاهی داشته باشند . با عنایت به مطالعات و تحقیقات زمینه ای، میدانی وکتابخانه ای، عوامل موثر در انتقال تکنولوژی در 7 معیار اصلی شناسایی و تقسیم بندی شده اند و هر معیار دارای زیر معیارهای مختلف می باشد که وزن این معیارها و زیر معیارها بر اساس مدل AHP ارایه می گردد . با مطالعه عوامل و روش های انتقال تکنولوژی در بیشترکشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، الگوی مناسبی جهت به کارگیری در شرکت مخابرات ایران داده شده و پیشنهادهایی مناسب با یافته های تحقیق ارایه می گردد .

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، انتقال تکنولوژی ، عوامل موثر ، تکنولوژی مخابرات ، مدیریت انتقال تکنولوژی