آسیب شناسی سیستم انتقال آموزش؛حلقه مفقوده در فرآیند پایش آموزش

سیستم انتقال آموزش و تمرکز بر مهارتهای آموخته شده درمحیط کار یکی از مهمترین شاخصهای اثربخشی برنامه های آموزش به شمار می رود. به دلیل آسیب هایی که در این سیستم بروز می کند و کم توجهی به سبب شناسی این آسیب ها، پژوهش های انجام شده نشان می دهد که تنها حدود 40 درصد از آموخته های کارکنان در برنامه های آموزشی بلافاصله پس از آموزش به محیط کار انتقال می یابند؛ پس از 6 ماه این مقدار به 25 درصد و با گذشت یکسال به 15 درصد کاهش می یابد. این بدان معناست که با گذشت زمان کارآموزان قادر به حفظ و بکارگیری اطلاعات آموخته شده نیستند. این موضوع بیانگر اتلاف بخش عمده ای از زمان و هزینه های صرف شده دربرنامه های آموزشی است . در این مقاله تلاش می شود تا با رویکردی آسیب شناختی به سیستم انتقال آموزش در چرخه پایش، به برخی از مشکلاتی که در برداشت ناصحیح از ارزشیابی اثربخشی آموزش متداول شده است، بپردازد و اهمیت و ضرورت سیستم انتقال آموزش را با اشاره به کاستی های پژوهشی مورد تأکید قرار داده و راهکارها و رهنمودهای لازم را ارائه دهد

کلیدواژه ها:

پایش فرآیند آموزش ، ارزشیابی اثربخشی آموزش ، آسیب شناسی ، سیستم انتقال آموزش