سازمان های یادگیرنده ؛ ضرورتی اجتناب ناپذیر برای حفظ مزیت رقابتی سازمان ها: رویکردی مبتنی بر آموزش و پژوهش

سرعت روزافزون رشد و نوآوری در تمامی زمینه های علمی و فنی و تاثیرات آنها بر تمام فرایندهای سازمانی،همچنین تسلط شرایط رقابتی بر محیط متغیر کسب و کار، فرایند یادگیری در سازمان را به اساسی ترین عامل حفظ مزیت رقابتی سازمان ها در قرن حاضر بدل کرده است،تا جایی که عدم توجه به فرایند یادگیری در سازمان ها و چشم پوشی از مزیت های آن ،چالش های متعدد در سایه آینده ای مبهم را پیش روی آنها قرار می دهد.البته اگرچه یادگیری برای سازمان ها و اعضای آنها ضرورتی اجتناب ناپذیر محسوب می شود،ولی این تنها یک روی سکه است و روی دیگر آن که به مراتب پراهمیت تر و ضروری تر است، ایجاد زمینه و بستر یادگیری است که تنها در سازمان های یادگیرنده که بر رویکردی مبتنی بر آموزش و پژوهش بنا شده اند نمایان می شود. مقاله حاضر ضمن بررسی مفهوم سازمان یادگیرنده و مفاهیم مرتبط با آن، ضرورت آن برای سازمان های امروزی برای حفظ مزیت رقابتی خود در محیط متغیر، ویژگی آموزش و پژوهش در این سازمان ها و همچنین وظایف و کارکردهای مدیران آموزش در سازمان های یادگیرنده را مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، سازمان یادگیرنده ، آموزش و پژوهش