بررسی امکان استحصال و ذخیره رطوبت پروفیل خاکبا استفاده از سامانه های سطوح آبگیر باران(مطالعه موردی: استان چهار محال و بختیاری)

استحصال آب باران روشی برای توسعه بهره برداری از منابع آب سطحی در مناطق خشک است که به وسیله آنمی توان آب مورد نیاز مصارف خانگی، دام و کشاورزی را در مقیای کوچک تأمین نمود. استحصال آب باران یکی ازشاخص ترین تکنیک های مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با کم آبی می باشد که در مناطق مواجه باکمبود آب بسرعت در حال توسعه می باشد. مبنای این روش اختصاص سطحی از زمین برای جمع آوری نزولات وسپس ذخیره سازی آن برای استفاده در زمان مورد نیاز می باشد. با توجه به تنوع روش های استحصال آب باران،باید در انتخاب روش مناسب به ویژگی هایی از قبیل مقدار بارندگی و نحوه توزیع آن، توپوگرافی زمین، و ... توجهشود. به منظور بررسی تأثیر جمع آوری استحصال آب باران توسط سامانه های سطوح آبگیر برمیزان رطوبت پروفیلخاک آزمایشی در 75 سامانهی سطوح آبگیر با 5 تیمار شاهد، جمع آوری پوشش گیاهی با فیلتر، جمع آوری پوشش گیاهی بدون فیلتر، عایق با فیلتر و عایق بدون فیلتر با استفاده از دستگاه رطوبت سنج (TDR) در هفت رخداد بارش، یک بار قبل و یک بار بعد از بارندگی در عمق های 25، 50 و 75 سانتیمتری اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان دادکه: میانگین رطوبت پروفیل خاک در تیمارهای مذکور با تیمار شاهد تفاوت معنادار داشته و موجب افزایش معنی دار ذخیره رطوبتی خاک می باشد.

کلیدواژه ها:

رطوبت پروفیل خاک ، تیمار جمع آوری پوشش گیاهی با فیلتر سنگریزه ای ، تیمار جمع آوری پوشش گیاهی بدون فیلترسنگریزه ای ، عایق با فیلتر سنگریزه ای ، عایق بدون فیلتر سنگریزه ای