رد پای گونه های بدیع طنز در شعر شاعران انقلاب و پایداری
محل انتشار: همایش کشوری افسانه
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 825
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MYTHICAL01_033
تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392
چکیده مقاله:
طنز چوبدستی هنرمندان متعهد است . شاعران و نویسندگان متعهد با به دست گرفتن این چوبدستی تلاش می کنند تا رمه ای را بیدار سازند که خورده یا نخورده، خفته اند . در ادبیات متعهد انقلاب که خود از مصادیق والای هنر متعهد است، طنز جایگاه ویزه ای دارد اگر چه در این حوزه از ادبیات متعهد معاصر، طنز در مفهوم جا افتاده و شناخته شده خود که غالباً با مضامین اجتماعی - سیاسی، انتقادی، مسائل روزمره و دردهای جامعه ارتباطدارد، از جایگاه ویزه ای برخوردار است اما جز این با گونه های بدیعی از طنز نیز مواجه ایم که در آنها محتوا یا شکل بیان نسبت به شیوه رایج در طنز سیاسی و اجتماعی متفاوت جلوه می کند؛ وارونه گویی (Irony)، نطظیره سازی (Parody)، ایراد طنز درموضوعات ادبی و طنزپردازی با مضامین فکری، اعتقادی و مذهبی از آن جمله است . در این گونه از طنزها، که البته مسبوق به سابقه است، غالباً میزان ملاحت سخن که بایستیچاشنی نکته سنجی شاعر باشد، بالاتر است و خوشمزگی و شوخ طبعی بسامد بیشتری دارد و این امر نه تنها محتوا را تحت شعاع قرار نمی دهد، بلکه بر شیوایی و ملاحت آن نیز می افزاید. در این جستار سعی نگارنده معطوف به واکاوی تحلیلی این گونه های بدیع در حوزه ادبیات متعهد انقلاب و پایداری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا عابدی
استادیار دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :