خوانشی نقادانه از اشعار«هیوا مسیح» بر مبنای نظریات نشانه شناسی

این مقاله در نظر دارد اشعار «هیوامسیح» شاعر معاصر ایران را طی سال های 1367 تا 1373 با استفاده از نظریات نشانه شناسی چارلز سندِرس پرس (پایه گزار مکتب نشانه شناسی آمریکایی) و ژولین گریماس (بنیانگزار مکتب نشانه شناسی فرانسوی) بررسی کند. پرس از واژه ی Semiology به معنای «شناخت معنا» و گریماس از واژه ی Semiotics به مفهوم «تولید معنا» بهره می گیرند. این نوشتار مفاهیم نظری پرس را نقطه ی آغاز در خوانش اشعار هیوا مسیح قرار می دهد و در روند تکوینی خویش، برای جست وجوی لایه های معنایی گوناگون نظریات گریماس را به کار می بندد. در این خوانش ترکیبی، مفاهیم بالقوه و بالفعل برخی واژه ها بررسی می گردند و با تاکید برکلمه ی «پنجره» بر نقشِ پویای نشانه شناسی یا نظریه ی تولید معنا در واکاوی معناهای متفاوت واژگان، درنگ می شود. بدیهی است که انجام موفقیت آمیز این خوانش، می تواند ما را درپژوهیدن آثار شاعران معاصر دیگر، تشویق نماید. این مقاله بر پایه ی فن جست وجوی کتاب خانهای وفیش برداری انجام شده است و پژوهشآن موردی است.

کلیدواژه ها:

خوانش ، شعر ، هیوا مسیح ، نشانه شناسی ، پنجره ، معنا