مقایسه عملکرد گل گیاه داروئی Matricaria chamomilla (بابونه) در چهار منطقه در استان اصفهان

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 443

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT09_1122

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393

چکیده مقاله:

با توجه به نیاز کارخ انجات داروسازی به مواد اولیه گونه های داروئی استاندارد، کشت وتولید آن ها اهمیت دارد . به لحاظ تاثیر شرایط مختلف اکولو ژیک بر روی عملکرد محصول ( ٣) قبل از اقدام به کشت لازم است مناطق مختلف از نظر عملکرد محصول با همدیگر مقایسه گردند و منطقه مناسب جهت کشت گیاه انتخاب گردد . در این تحقیق عملکرد گل گیاه داروئی بابونه با نام علمی Matricaria chamomilla از خانواده Asteracae مورد بررسی قرار گرفت . این تحقیق در سال های ٨١ تا ٨٣ در چهار منطقه گلپایگان، داران، اصفهان و سمیرم به ترتیب با ارتفاع 1800، 2300، 1612، و 2300 متر از سطح دریا و اقلیم های استپی، استپی سرد، نیمه بیابانی خفیف و استپی سرد اجرا گردید. بذر گیاه در کرتهایی به ابعاد 5*4 متر روی ٦خط به فاصله 50 سانتی متر در سه تکرار کشت گردید . در زمان گلدهی و در سه چین پس از حذف حاشیه گلها برداشت و پس از خشک شدن توزین و نتایج حاصله در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی آنالیز گردید . آنالیز واریانس نتایج بدست آمده نشان می دهد که در سه سال متوالی از نظر تولید گل خشک اختلاف بین مناطق مختلف بسیار معنی دار است . در سال اول حداکثر گل خشک به میزان 1084/44 کیلوگرم در هکتار در اصفهان، در سال دوم حداکثر محصول در داران و اصفهان به ترتیب با میانگین 1491/6 و 1452/55 کیلوگرم در هکتار گل خشک و در سال دوم کمترین میزان گل خشک با میانگین 1101/1 کیلوگرم در هکتار در سمیرم تولید شده است سه منطقه دیگر با یکدیگر اختلاف معنی دار ندارند. ولی حداکثر محصول با میانگین 1527/19 کیلوگرم در هکتار گل خشک در اصفهان و پس از آن 1473/29 کیلوگرم در هکتار گل خشک در داران تولید شده است . با توجه به نتایج بدست آمده در اینتحقیق از نظر تولید گل خشک بابونه در اصفهان و داران نسبت به دو منطقه دیگر در اولویت قرار دارند وجهت کشت گیاه M. Chamomilla در استان توصیه می گردند.

نویسندگان

کریم باقرزاده

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات منابع طبیعی استان اصفهان

بابک بحرینی نژاد

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات منابع طبیعی استان اصفهان,

محمد مهدی برازنده

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها مراتع