بررسی اثر تراکم بوته و مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد و اجزا عملکرد ذرت دانه ای هیبرید سینگل کراس 704

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 463

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT09_155

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393

چکیده مقاله:

جهت بررسی اثر تراکم کاشت و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر عملکرد و اجز ای آن در ذرت هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ آزما یش در سال ۱۳۸۳ در مزرعه آزما یش مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان ایرانشهر بصورت کرتها ی خرد شده در قالب بلوک های کامل تصاد فی در سه تکرار اجرا گرد ید. تراکم های گیاهی (10-15-20-25 سانتی متر فاصله کاشت رو ی ردیف) در کرتهای فرعی و سطوح کود نیتروژنه(150-200-250-300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار ) در کرتهای اصلی بکار برده شدند .عملکرد دانه در واحد سطح ، اجز ای عملکرد دانه شامل تعداد رد یف دانه در بلال،تعداد دانه در هر ردیف و وزن هزاردانه ، عملکرد بیولوژیک در هکتار، شاخص برداشت و بعضیخصوصیات مورفولو ژیکی بلال اندازه گیری شدند . نتایج حاصله نشان داد که عملکرد دانه در تراکم ها ی کاشت و سطوح کود نیتروژنه در سطح احتمال ۱ درصد معنی دار نگردید. تیمار کودی ۳۰۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار با 12/12 تن در هکتار عملکرد و تراکم ها ی 20 و 25 سانتی متر فاصله کاشت رو ی ردیف با 12/99 تن در هکتار بیشترین عملکرد را داشتند. با افزایش تراکم وزن هزار دانه، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، شاخص برداشت،طول بلال، قطر بلال و قطر چوب بلال کاهش و عملکرد بیولوزیک افزایش نشان داد.در مورد کود نیتروزنه با افز ایش سطح کود نیتروژنه در صفاتی نظیر عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در ردیف، قطر بلال و قطر چوب بلال افزایش مشاهده شد ولی در خصوص صفاتی همانند وزن هزار دانه،تعداد رد یف دانه در بلال، شاخص برد اشت و طول بلال تغییرات چندانی ملاحظه نشد . درنهایت به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که تراکم ۲۰ سانتی متر فاصله کاشت رو ی ردیف و میزان ۳۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار می توان حداکثر عملکرد را در هیبرید مورد بررسی بدست آورد.

نویسندگان

سیدمرتضی حیدری

کارشناس ارشد اداره کل منابع طبیعی استان سیستان و بلوچستان

کیومرث کلارستاقی

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد