بررسی کارایی مصرف آب گندم و تاثیر تنش خشکی در مراحل رشد و تاثیر آن بر عملکرد و کیفیت دانه

خشکی و کم آبی یکی از مهم ترین عوامل محیطی محدود کننده تولید گندم در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد . به منظور تعیین حساسیت گندم به تنش های رطوبتی(قطع آب) در مراحل مختلف رشد و مشخص نمودن حساسترین مرحله آبیاری گندم آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقاتی کهریز ارومیه اجرا شد .. فاکتور اول زمان آبیاری در سه سطح و فا کتور دوم میزان آبیاری در سه سطح بصورت زیر پیاده شده است : t1= انجام آبیاری در سه مرحله خوشه رفتن – گل دادن – دانه بستن t2= حذف آبیاری در مرحله خوشه رفتن و انجام آبیاری در مرحله گل دادن و دانه بستن t3= حذف آبیاری در دو مرحله خوشه رفتن و گل دادن و انجام آبیاری در مرحله دانه بستن w1= آبیاری به مقدار ٤٠ % تبخیر از تشتک کلاس A و W2= آبیاری به مقدار 70 % تبخیر از تشتک کلاس A و W3= آبیاری به مقدار ١٠٠ % تبخیر از تشتک کلاس A . تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار MSTATC بر روی نتایج عمل کرد محصول و کارایی مصرف آب دو سال صورت گرفت .همچنین مقایسه میانگین ها با استفاده از روش دانکن صورت پذیرفت . اثر اصلی زمان آبیاری در سطح ١% معنی دار بوده بطور یکه تیمار t1 دارای عملکرد بالاتری نسبت به سایر تیمارها بوده است . اثر متقابل تیمار زمان آبیاری و تعداد آبیاری در سطح 5% معنی دار شده است . حداکثر عملکرد ودرصد پروتئین و کارایی مصرف آب از تیمار t1w2 به مقدار 5/59 تن در هکتار و 11/8 درصد و 1/6 کیلوگرم بر متر مکعب حاصل شده است . بطور کلی مقدار آب مورد توصیه گندم در این منطقه و در شرایط کم آبیاری بین ٣٥٠٠ الی ٤٥٠٠ متر مکعب در هکتار می باشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش های رطوبتی ، مرحله آبیاری ، کارایی مصرف آب ، عملکرد ، کیفیت دانه