بررسی تاثیر فواصل کشت نشاء و سطوح کود نیتروژنه برروی برنج هیبرید (GRH1)

به منظور بررسی اثر عوامل موثر زراعی فواصل کشت نشا و سطوح مختلف کود نیترو ژن و نیز اثر متقابل این دو عامل بر یکدیگر و صفات عملکرد و اجزای عملکرد و سایر صفات مهم در سال های زراعی 1382-1383 آزمایشی به صورت فا کتوریل درقالب بلوک های کامل تصادفی و با بکارگیری دو عامل کود نیتروژنه در سه سطح (n3=135kg/ha,n2=90,n1=45) و فواصل کشت در سه سطح ،S3=16 و S2=22 و S1=25 بوته در متر مربع ) در موسسه تحقیقات برنج (بخش اصلاح بذر ) به اجرا در آمد. کاشت، داشت و برداشت برطبق عرف محلو با توجه به تیمار های مورد نظر انجام گردید . نتایج به دست آمده نشان می داد که اولین رقم هیبرید معرفی شده در سطح کشور و اکنش بالایی نسبت به کود نیتروژنه داشت و بهترین عملکرد مربوط به تیمار 135/16 می شود (7/6 تن در هکتار). اثر متقابل بین دو فا کتور کود نیتروژنه و تراکم نیز در ارتباط با برخی صفات نظیر عملکرد و پنجه و ارتفاع معنی دار بوده است . در بررسی که از خصوصیات کیفی به عمل آمد اختلاف معنی داری بین تیمارها کودی مشاهده نگردید اما بین تیمار فواصل کاشت در ارتباط با همه سطوح نیترو ژن اختلاف به چشممی خورد. در مورد راندمان تبدیل نیز بررسی ها نشان داد که بهترین تیمار مربوط به بالاترین سطح نیتروژن در ارتباط با سطح اول فاصله کاشت میبود.

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، برنج ، تیمار ، فاصله کاشت ، هیبرید برنج