تاثیر شوری برجوانه زنی و رشد گیاهچه ی ژنوتیپ های گراس چمنی

به منظور بررسی تاثیر شوری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ی ژنوتیپ های گراس چمنی این تحقیق در سال ١٣٨٤ در آزمایشگاه پژوهشی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان بر رو ی ١٠ ژنوتیپ به صورت آزما یش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصاد فی با ٣ تکرار اجرا شد . ارقام مورد بررسی که از مناطق مختلف جمع آوری شدهبودند شامل ١) علف پشمک ی (سمیرم) ٢) آگروپایرون دزرتروم (تبریز) ٣) چاودار یکساله(فریدونشهر) ٤) دم اسبی(موته) ٥) چمن جو (سمیرم) ٦) قیاق (اصفهان) ٧) چمن گندمی(همدان) ٨) علف پشمکی (فریدونشهر) ٩) جو وحشی (سمیرم) و ١٠ ) چاودار چندساله (فریدن) بودند. به منظور ایجاد تنش شوری از محلول های مختلف کلرید سدیم در غلظت ها ی 0/5، 1، 1/5 و 2 درصد و از آب مقطر بعنوان تیمار شاهد استفاده شد . در این آزمایش از پتری دیش هایی با قطر دهانه 7/5 سانتی متر استفاده شد . ضد عفونی بذرها با محلول ٢ در هزار قارچ ک شکاربوکسین تیرام انجام شد . هر تیمار شامل ٥٠ بذر با اندازه یکسان بود . بذرها بر رو ی کاغذ صا فی درون پتری دیش ها در انکوباتور با دما ی ثابت ٢٥ درجه سانتیگراد نگهداری گردیدند. شمارش بذرها ی جوانه زده به صورت روزانه و به مدت ١٠ روز به طول انجامید و سرعت جوانه زنی محاسبه شد . در آخر ین روز شمارش درصد جوانه زدن ، طول ریشه چه و ساقه چه با استفاده از خط کش میلی متری اندازه گیری شد . سپس نمونه ها در آون در حرارت ٧٥ درجه سانتیگراد به مدت 48 ساعت قرار داده شدند . وزن خشک ر یشه چه و ساقه چه با ترازو ی د قیقاندازه گیری شد . بذوری که دار ای حداقل ٣ میلی متر طول ریشه چه بودند به عنوان جوانه زده محسوب گرد یدند. نتایج نشان می دهد افز ایش میزان شور ی باعث کاهش معنی دار (در سطح ١ در صد) درصد جوانه زدن وبه تاخیر افتادن میانگین زمان آن می گردد . بر اساس دو پارامتر درصد و سرعت جوانه زدن ژنوتیپ چاودار یکساله (فریدونشهر ) و دم اسبی موته به ترتیب بیشترین و کمتر ین تحمل را نسبت به شور ی در بین ژنوتیپ ها داشتند.

کلیدواژه ها:

گراس چمنی ، شوری ، درصد جوانه زدن و سرعت جوانه زدن