سنجش سازگاری ژنوتیپ های گلرنگ در شرایط گرم و خشک

به منظور سنجش سازگاری ژنوتیپ های گلرنگ در شرایط گرم و خشک تعداد ٢٠ رقم گلرنگ به مدت سه سال (82-1379) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران مورد ارزیابی قرار گرفت . این بررسی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید . صفات مرفولوژیک، فنولوژیک و فیزیولو ژیک مهم طی دوران رشد و پس از آن بر حسب استانداردهای موجود ارزیابی شدند . دو سال خشک سالی به همراه شرایط آب و هوایی نسبتًا مطلوب در سال زراعی 81-1380 فرصت مناسبی برای شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش های پدیدآورد. نتایج تجزیه واریانس مرکب بر رو ی عمل کرد دانه ژنوتیپ ها نشان می دهد که تعداد هفده ژنوتیپ در سطح یک درصد و یک ژنوتیپ در سطح پنج درصد نسبت به شاهد برتر ( ٢٨١١ ار اک) افزایش داشته اند . معهذا متوسط عملکرد ژنوتیپ های پیشرفته گلرنگ نسبت به ژنوتیپ های پیشرفته جو مورد بررسی در همین ایستگاه و در مقطع زمانی مشابه ، کاهش چشمگیری نشان داده است . از سوی دیگر ورود گیاهان جدید به سیستم تناوبی دیمزارها ، یک راه حل مؤثر برای متنوع کردن تولیدات کشاورزی بوده که کنترل آفات و بیمار یها و علف های هرز را سهولت می بخشد . همچنین امکان تغذیه از عناصر مختلف غذایی در اعما ق مختلف خا ک مهیا گردیده و زمینه ایجاد کشاورزی پایدار فراهم می شود.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، خشکی ، دیم ، سازگاری