تعیین حد تخلیه مجاز رطوبتی در مراحل مختلف رشد چغندرقند ریشه ای در کبوترآباد اصفهان

بررسی اثرات ت نش رطوبتی در مراحل مختلف رشد چغندرقند ریشه ای و تاثیر آن بر صفات کمی و کیفی چغندرقند اهمیت زیادی دارد. با شناخت مکانیزم و عکس العمل گیاه در مقابل تخلیه رطوبتی خاک در مراحل مختلف رشد ، می توان نسبت به مدیریت آبیاری برنامه ریزی نمود . مطالعه ای جهت مشخص نمودن حد مجاز تخلیه رطوبتی در مراحل مختلف رشد چغندرقند ریشه ای در ایستگاه تحقیقاتی کبوتر آباد اصفهان در قالب طرح فاکتوریل به همراه یک تیمار شاهد طی سال های ١٣٨٣ و ١٣٨٤ انجام شد . چهار مرحله رشد چغندرقند بر اساس طبقه بندی فائو در دو سطح تخلیه رطوبتی ٧٠ و 90 درصد ا یجاد ٨ تیمار مدیریت آبیاری کردند که به همراه تیمار شاهد ٥٠ درصد تخلیه رطوبتی در تمام مراحل رشد در چهار تک رار با همدیگر از نظر صفات کمی و کیفی مورد مقایسه قرار گرفتند . میزان تخلیه رطوبتی و مقدار آب مورد نیا ز از طریق دستگاه TDR در تمام تکرار ها در طی فصل رشد انجام شد . درصد قند دو سال مورد مطالعه به صورت معنی دار با همدیگر تفاوت معنی دار داشتند. در سال ١٣٨٣ به علت بالا بودن معنی دار سدیم ریشه و پایین بودن پتاسیم و نیترو ژن مضر ریشه ، درصد قند به صورت معنی دار از سال ١٣٨٤ پایین تر بود . عملکرد ریشه در دو سال مورد م طالعه تفاوت معنی دار با همدیگر نداشتند. به علت بالاتر بودن عمل ک رد ریشه در سال ١٣٨٣ راندمان مصرف آب برای عمل کرد ریشه نیز در این سال نسبت به سال ١٣٨٤ بالاتر بود . اما در سال ١٣٨٤ راندمان مصرف آب برای عمل کرد قند نسبت به سال ١٣٨٣ بالاتر بود . بالاترین عمل کرد ریشه به مقدار 40/44 تن در هکتار به تیمار تخلیه رطوبتی ٧٠ درصد در مرحله اول رشد تعلق داشت . بالاترین درصد قند ریشه به تیمار تخلیه رطوبتی ٧٠ درصد در مرحله دوم رشد بدست آمد بالاترین عمل کرد قند ناخالص در تیمار تخلیه رطوبتی ٧٠ درصد در مرحله اول رشد بدست آمد . بالاتر ین عملکرد ریشه به مقدار 38/55 تن در هکتار در مرحله اول رشد بدست آمد که با سایر مراحل رشد اختلاف معنی دارداشت. بالاترین درصد قنددر مرحله دوم رشد بدست آمد . بالاترین عمل کرد قند در مرحله دوم رشد بدست آمد که با سایر مراحل رشد تفاوت آماری نداشت . بالاترین عملکرد قند سفید نیز در مرحله اول رشد بدست آمد که با مرحله چهارم رشد تفاوت معنی دار نشان داد . بالاترین راندمان مصرف آب برای عمل کرد ریشه در مرحله اول رشد بدست آمد . تفاوت معنی دار در راندمان مصرف آب برای عمل کرد قند ناخالص و سفید مشاهده نشد . بر اثر افزایش تخلیه رطوبتی عمل کرد ریشه کاهش یافت و در نهایت عملکرد قند در دومرحله تخلیه رطوبتی مورد مطالعه تفاوت معنی دار نشان نداد . افزایش تخلیه رطوبتی بر قند ناخالص و قابل استحصال تاثیر معنی دار نداشت . افزایش تخلیه رطوبتی می تواند ناخالصی های ریشه را کاهش و در صد قند را افزایش د هد. با افزایش تخلیه رطوبتی راندمان مصرف آب برای، ریشه کاهش یافت، که این کاهش معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

رطوبت ، چغندرقند ، مراحل رشد