تعیین حساسیت به شوری در مراحل مختلف رشد ریشه ای سه رقم تجارتی چغندرقند

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,298

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT09_962

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393

چکیده مقاله:

به منظور تعیین درجه حساسیت شوری گیاه چغندرقند در مراحل مختلف رشد ریشه ای و با توجه به ارقام جدید متحمل به شوری که توسط بخش به نژادی موسسه اصلاح و تهیه بذر چغندرقند معرفی گردیده، مطالعه ای طی سال ١٣٨٣ در ایستگاه تحقیقاتی آبیاری و زهکشی رودشت اصفهان در قالب طرح کرت ها ی یکبار خردشده درپایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید . یازده تیمار مدیریت کیفیت آبیاری در کرت های اصلی با همدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند . A- مرحله اول رشد 8ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. B- مرحله دوم رشد 8ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. C-مرحله سوم رشد 8ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. D- مرحله چهارم رشد 8ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. E- تمام مراحل 8ds/m و G- مرحله اول رشد 12ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. H - مرحله دوم رشد 12ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. I- مرحله سوم رشد 12ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد . J- مرحله چهارم رشد 12ds/m و سپس آبیاری شیرین تا آخر فصل رشد. K- تمام مراحل رشد 12ds/m و F- شاهد (شیرین). سه رقم تجارتی (رقم متحمل به شوری 7233-P29*MC2 ، رقم حساس به شوری IC (شاهد) و رقم 7233 در کرت های فرعی با همدیگر مورد ارزیابی قرار گرفتند . بغیر از زمان هایی که ذ کر شد بقیه کیفیت های آب آبیاری اعمال شده در طول دوره رشد با آب شیرین و بدون محدودیت شوری اعمال گردید . برای ایجاد سطوح مختلف شوری پس از تعیین EC هر کرت فرعی میزان نمک (Nacl) مورد نیاز که EC خا ک را به سطح تعیین شده برساند محاسبه و به صورت مخلوط کردن آب زهکش با آب شیرین کانال در اختیار کرت فرعی قرار گرفت. آبیاری توسط سیستم ویل مور (Wile move) پس از ٥٠ % تخلیه رطوبت قابل استفاده انجام گرفت. در کرت های فرعی سه رقم معرفی شده توسط بخش به ن ژادی موسسه اصلاح و تهیه بذر چغندرقند به صورت تصادفی کاشته شدند . پس از مراقبت های لازم زراعی در طول فصل رشد تمام کرت های فرعی برداشت گردیدند. در طول فصل رشد درصد سبز شدن ، استقرار ارقام و شوری خا ک قبل و بعد از اعمال تیمارها و همچنین پس از برداشتبرای هر کرت اصلی مشخص گردید. صفات کمی و کیفی ارقام در آخر فصل رشد با یکدیگر مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند . بالاترین عملکرد ریشه به مقدار 56/60 تن در هکتار با تیمار شاهد (آبیاری در تمام فصل رشد با آب بدون محدودیت شوری ) بدست آمد این تیمار بجز تیمار G ،E ،A و K با بقیه تیمارها تفاوت معنی دار نشان نداد. پایین ترین عمل کرد ریشه در تیمار K (تمام مراحل رشد آبیاری با آب 12 دسی سیمنز ) بدست آمد . بیشترین کاهش عمل کرد قند بعد از تیمار K در تیمار های A و G (به ترتیب آبیاری با آب کیفیت ۸ و ۱۲ دسی سیمنز در مرحله ابتدایی رشد ) بدست آمد . با عبور از مرحله از رشد ابتدایی کاهش عمل کرد ریشه و قند بر اثر افزایش شوری آب معنی دار نبود . بالاترین عملکرد ریشه و قند متعلق به رقم 7233-P29*MC2 بود که با دو رقم دیگر آزمایش تفاوت آماری در سطح پنج درصد نشان داد . اثر متقابل رقم در مدیریت کیفیت آب معنی دار نبود . نتایج نشان داد که حساس ترین مرحله رشد از کاشت تا استقرار محصول می باشد و پس از آن چغندرقند به افزایش شوری خاک تحمل نسبی نشان می دهد وکاهش معنی دار در عملکرد ریشه و قند نشان نمی دهد.

نویسندگان

محمدرضا جهاداکبر

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

حمیدرضا ابراهیمیان

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان