تغییرات صفات مورفوفیزیولوژیک نخود (Cicer arietinum L.) در واکنش به تنش خشکی

به منظور بررسی خصوصیات مورفولوژیک ، فیزیولوژیک و شاخص های رشد تعدادی ژنوتیپ امید بخش مقاوم به خشکی نخود ، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی با پنج ژنوتیپ نخود شامل: MCC10 ،MCC13 ،ICCV93040 (ژنوتیپ های کاندیدا برای تحمل به خشکی) و MCC120 و MCC180 و فاکتور آبیاری در دو سطح تنش خشکی( 25 درصد ظرفیت زراعی) و شاهد(ظرفیت زراعی) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 15 تکرار بررسی شدند . در این آزمایش پارامترهائی چون شاخص سطح برگ ، وزن خشک کل گیاه ، میزان فتوسنتز خالص وسرعت رشد محصول ارزیابی شد . ژنوتیپ مقاوم به خشکی ICCV93040 در شرایط تنش و بدون تنش خشکی، سرعت رشد محصولی به ترتیب معادل با 0/44 و 0/80 گرم در متر مربع به ازای هر 10 درجه روز رشد داشت که در میان ژنوتیپ های مورد بررسی بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد. بررسی ها نشان داد که سرعت اسیمیلاسیون خالص تقریباً در تما می ژنوتیپ ها پس از جزئی افزایش (تا 680 درجه روز رشد ) بتدریج آهنگ نزولی پیدا کرد . بین ژنوتیپ های مقاوم به خشکی و سایر ژنوتیپ ها از نظر NAR تفاوت معنی داری وجود نداشت، بنابراین بیوماس و CGR کمتر ژنوتیپ های MCC120 و MCC180 به کاهش سطح برگ این ژنوتیپ ها در شرایط تنش مربوط می شود تا NAR و در این میان ژنوتیپ ICCV93040 در هردو شرایط تنش وبدون تنش خشکی از سرعت رشد بالاتری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

نخود ، مرفوفیزیولوژیک و تنش خاکی