بررسی اثر روش کشت و میزان بذر بر عملکرد علوفه یونجه نیکشهری

یونجه نیکشهری از بهترین اکوتیپ های یونجه های مناطق گرمسیری ایران است که علاوه بردارا بودن پتانسیل تولید بالا به لخاط قابلیت چین برداری زیاد با متوسط 18 چین در سال ، مقاومت زیادی نسبت به گرما داشته واز نظر درصد برگ نسبت به ساقه و درصد پروتئین نیز از اکوتیپ های برتر است. این آزمایش به منظور تعیین مناسب ترین روش کشت و میزان بذر یونجه نیکشهری با دو عامل روش کشت در سه سطح (روش کشت درهم، کشت با فاصله ردیف 12 و 24 سانتیمتر ) و میزان بذر در 4 سطح ( 20 ، 30، 40 و 50 کیلوگرم در هکتار ) بصورت طرح کرتهای دوبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید . ابعاد هر کرت 6×3/4 متر در نظر گرفته شد . برداشت از هر کرت از سطحی معادل 9/5 متر مربع صورت گرفت . در پایان آزمایش تجزیه آماری داده ها و مقایسه میانگین ها به ر وش آزمون دانکن و با نرم افزار آماری MSTAT-C انجام شد . نتایج آزمایش نشان داد که اثر روش کاشت و میزان بذر بر عملکرد علوفه تر و خشک در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود و روش کاشت با فاصله 12 سانتیمتر با عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب 160 و 29/2 تن در هکتار و میزان بذر 30 کیلو گرم در هکتار با عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب 160/2 و 32/95 تن در هکتار بیشترین عملکرد راداشتند . اثرمتقابل میزان بذر و روش کشت بر عمکرد علوفه تر و خشک معنی دار نبود، لکن با مقایسه میانگین داده ها مشخص شد که بیشترین میزان عمکرد علوفه تر و خشک در تیمار روش کشت با فاصله 12 سانتیمتر ومیزان بذر 30 کیلوگرم در هکتار به ترتیب با میانگین 177/2 و 36/33 تن در هکتار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

یونجه ، روش کاشت ، میزان بذر و عملکرد علوفه