ارزیابی تحمل به شوری ارقام و رگه های جو دربیرجند

در این آزمایش تعداد 18 رگه و رقم همراه با 2 شاهد کارون × کویر و جو افضل به مدت دو سال در یک طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار در ش رایط شوری آب و خاک کشت و مورد مقایسه قرار گرفتند و صفاتی از قبیل تعداد روز تا ظهور خوشه، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیکی، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، ارتفاع گیاه، طول سنبله، طول پدانکل، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، مقاومت به بیماری هلمونتس پوریوم و سفیدک، مقاومت به سرما و ورس در هر دو سال آزمایش اندازه گیری شد . نتایج تجزیه واریانس مرکب دو ساله نشان می دهد که ارقام و رگ ه ها از نظر تعداد روز تا ظهور خوشه، طول پدانکل و تعداد دانه در سنبله در سطح 1 درصد بایکدیگر اختلاف معنی دار نشان می دهند . در سال اول رگ ه های شماره 11 و 12 به ترتیب با عملکرد دانه 4/3 و 4/2 تن در هکتاربالاتر از شاهد جو افضل و در سال دوم هیچکدام از رگه ها از شاهد ها برتری نداشته اند . نتایج دو ساله نشان می دهد که رگه های شماره 12، 11، 9، 8 دارای بالاترین عملکرد دانه به ترتیب 3، 2/8، 2/9، 2/9 تن در هکتار بودند.

کلیدواژه ها:

شوری ، رگه های پیشرفته جو ، تجزیه واریانس مرکب و عملکرد دانه