مقایسه اثر خاک پوش های پلی اتیلن و آلی در دوره ای مختلف آبیاری بر رشد و عملکرد پنبه در منطقه ورامین

در سال 1384 طی آزمایشی اثر خاک پوش پلی اتیلن و دورهای مختلف آبیاری روی رشد و عملکرد پنبه بررسی شد . آزمایش به صورت کرت ها ی خرد شده بود که در آن آبیاری با دو سطح ( 7 و 14 روز ) به عنوان عامل اصلی و خاک پوش های متفاوت (کلش در دو سطح 300 و 600 گرم در هر متر مربع )، کود د امی در دو سطح ( 1 و 2 کیلو گرم در هر متر مربع )، پلی اتیلن و تیمار شاهد بدون خاک پوش به عنوان عامل فرعی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در نظر گرفته شدند . نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که دور آ بیاری هر 7 روز یک بار در مقایسه با 14 روز یک بار عملکرد وش را به طور معنی داری افزایش داد . خاک پوش پلی اتیلن بالاترین عملکرد وش و تیمار شاهد و کود دامی به میزان 2 کیلوگرم در هر متر مربع کمترین میزان عملکرد وش را دارا بودند. همچنین بر هم کنش آبیاری و انواع خاک پوش نشان داد که تیمار پلی اتیلن در دور آبیاری 7 روز بالاترین عملکرد وش را ایجاد نموده است. همچنین تیمار پلی اتیلن و تیمار آبیاری 7 روزه حداکثر میزان شاخص سطح برگ و سرعت رشد را در پنبه ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

خاکپوش پلی اتیلن ، پنبه و عملکرد