اثر مقادیر مختلف شوری و عنصر بر بر عملکرد دانه و جذب عناصر غذایی گیاه جو

شوری خاک و سمیت بر از جمله عوامل محدود کننده تولید غلات در مناطق خشک و نیمه خشک می باشند. آب آبیاری مهم ترین عامل افزایش بر در خاک می باشد. سمیت بر بیشتر در مناطقی با خاک و آب شور عمومیت دارد. آزمایشی با دو فاکتور بر با چهار سطح صفر، 2، 4 و 6 میلی گرم بر در لیترآب با استفاده از نمک اسیدبوریک و شوری خاک با سه سطح به ترتیب با هدایت الکتریکی 0/4، 4/5 و 9 دسی زیمنس بر متر ) در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل در شش تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. نتایج نشان داد که شوری به همراه افزایش غلظت بر در آب آبیاری موجب کاهش عملکرد دانه و کاه و کلش در گلدان گردید . همچنین وزن کل کاه و کلش و وزن کل دانه در تیمارهای بر نسبت به شاهد کاهش معنی داری داشتند. افزایش شوری به همراه افزایش غلظت بر در آب آبیاری باعث کاهش غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم کاه و کلش و دانه جو شد. اما مقدار بر را در کاه و کلش و دانه جو بطور معنی داری افزایش داد. افزایش غلظت بر در آب آبیاری کاهش غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم کاه و کلش و دانه را موجب شد، در حالیکه مقدار بر در کاه و کلش و دانه را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

شوری ، عنصر بر و عملکرد جو