اثر سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم جو (Hordeum vulgar L.) در شرایط رفسنجان

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد ارقام جو، آزمایشی در مزرعه هنرستان کشاورزی امام حسین(ع) رفسنجان در سال 86-1385 اجرا گردید . آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار پیاده شد . نیتروژن به عنوان عامل اصلی در چهار سطح ( 125، 100، 75 و 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار ) و ارقام جو به عنوان عامل فرعی در سه رقم (کارون در کویر ، والفجر و لاین EBYTM82-12) در نظر گرفته شدند . صفات عملکرد دانه ، شاخص برداشت وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند . نتایج نشان داد وزن هزار دانه ، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به طور معنی داری با مصرف مقادیر بیشتر کود نیتروژن افزایش یافتند و در سطح کودی 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حداکثر عملکرد دانه (5/317 تن در هکتار ) به دست آمد . در عین حال از نظر شاخص برداشت تفاوت معنی داری بین سطوح نیتروژن مشاهده نشد هر چند که میزان شاخص برداشت با افزایش مصرف نیتروژن کاهش یافت. تفاوت ارقام در کلیه خصوصیات مورد بررسی (به غیر از وزن هزار دانه ) از نظر آماری معنی دار بود. رقم کارون در کویر از بیشترین عملکرد دانه (5/071 تن در هکتار) و شاخص برداشت (40/54 ) برخوردار بود . رقم والفجر نیز بیشترین عملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص داد. اثر متقابل رقم × کود نیتروژن در مورد هیچیک از صفات مورد اندازهگیری معنیدار نبود

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، جو ، عملکرد و اجزای عملکرد