اثر رقم و زمان برداشت روی برخی شاخص های رشد و عملکرد کمی و کیفی چغندر قند

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر رقم و تاریخ برداشت روی خصوصیات تکنولوژیکی چغندرقند در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند واقع در کمال شهر کرج به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد . تاریخ برداشت (فاکتور A در سه سطح شامل: 15 مهر ماه، 25 آبان ماه، 5 آذر ماه و رقم (فاکتور B ) در چهار سطح شامل: IC،7112،BR1 و DOROTEA بود. نمونه برداری های اولیه طی فصل رشد جهت بررسی روند رشد و بعد از رسیدگی فیزیولوژیکی در هر یک از برداشت ها 30 ریشه به عنوان معیار کرت بطور تصادفی انتخاب و از آنها نمونه خمیر تهیه شد که پس از عصاره گیری ، درصد قند ، غلظت سدیم ، پتاسیم و نیتروژن مضره اندازه گیری شد . میزان قند ملاس و درصد قند قابل استحصال در هربرداشت محاسبه گردید . نتایج نشان داد در بین ارقام از نظر عملکرد ریشه و درصد قند اختلاف معنی داری وجود داشت ولی از لحاظ عملکرد شکر ، میزان پتاسیم و نیتروژن مضر اختلاف معنی داری مشاهده نگردید . تاخیر در برداشت باعث افزایش عملکرد ریشه ، در صد قند و در صد قند قابل استحصال و نهایتا عملکرد شکر گردید . به طوری که عملکرد ریشه از 51/2 تن در تاریخ برداشت 25 مهر ماه به 74/7 تن در هکتار در تاریخ 15 آبان ماه و عملکرد شکر سفید از 5/1 تن به 9/1 تن در هکتار افزایش یافت . غلظت ناخالصی های نیتروژن مضر و سدیم کاهش یافت . شاخص سطح برگ نیز طی زمان های برداشت تا تاریخ 25 مهر ماه افزایش یافت. بین ارقام مورد مطالعه رقم BR1 با 70 تن در هکتار بیشترین و رقم 7112 با 59/8 کمترین عملکرد ریشه را داشتند . همچنین رقم 7112 کمترین سهم ناخالصیها و بیشترین درصد قند را در بین ارقام به خود اختصاص داد. اثر متقابل بین زمان برداشت و رقم در هیچ یک از صفات مرتبط با کیفیت محصول از لحاظ آماری معنی دار نشد . بنابراین در صورت کاشت هر یک از ارقام مذکور در منطقه کرج توصیه می شود برداشت چغندرقند در اواخرآبان ماه انجام شود تا ضمن افزایش عملکرد محصول، کیفیت تکنولوژیکی آن نیز در حداکثر مقدار ممکن باشد.

کلیدواژه ها:

زقم ، زمان برداشت ، شاخص های رشد و چغندرقند