اثر روی و بور بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی پرمصرف در دانه ذرت (Zea mays L.)

به منظور بررسی تأثیر عناصر روی و بور بر غلظت عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در دانه ذرت، یک آزمایش مزرعه ای با پنج سطح روی (0، 15، 30 و 45 کیلوگرم در هکتار و محلول پاشی ر وی) و چهار سطح بور ( 0، 4 و 8 کیلوگرم در هکتار و محلول پاشی بور )، به صورت فاکتوریل ، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال 1383 در نی ریز فارس انجام شد. رقم ذرت استفاده شده سینگل کراس 401 در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف روی و بور تأثیری بر غلظت نیتروژن ، فسفر و پتاسیم در دانه نداشتند ، ولی کاربرد تمام سطوح روی و بور باعث افزایش جذب نیتروژن و پتاسیم در دانه شد. در سطح بالای روی، نیز بین بور و نیتروژن اثر همیاری (سینرجیسم) مشاهده شد. مصرف بور در سطوح پایین روی تأثیری بر غلظت فسفر و پتاسیم در دانه نداشت ولی در سطح بالای روی باعث افزایش غلظت فسفر و پتاسیم در دانه شد. میزان زیاد روی در خاک، کمک به افزایش غلظت فسفر و پتاسیم و همچنین جذب فسفر در دانه در اثر مصرف بور نمود.

کلیدواژه ها:

برهمکنش ، روی و بور ، عناصر پرمصرف و دانه ذرت