اثر تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ژنوتیپهای گلرنگ (Carthamus tincatorius) در خوزستان
محل انتشار: دهمین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 522
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NABATAT10_937
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ژنوتیپ های گلرنگ ، آزمایشی در سال زراعی 80-1379 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلا می دزفول اجرا شد . آزمایش به صورت فاکتوریل ، در قا لب طرح بلوک های کامل تصادفی و با چهار تکرار انجام گرفت . فاکتورهای آزمایشی شامل سه رقم محلی اصفهان، زرقان 279 و ورامین 295 و تراکم کاشت با چهار سطح 8، 11، 16 و 32 بوته در متر مربع بودند. نتایج نشان داد تفاوت عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک ، تعداد دانه در طبق و تعداد طبق در بوته برای تیمار تراکم در سطح احتمال 1% معنی دار شد. بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب به ژنوتیپ های محلی اصفهان ( 223 گرم در متر مربع) و رزقان 279 (136 گرم در متر مربع) اختصاص داشت. تعداد زیادی دانه در طبق ( 26 عدد) و وزن هزار دانه ( 28 گرم ) در ژنوتیپ محلی اصفهان باعث افزایش عملکرد دانه شدند . بیشترین( 204 گرم در مترمربع) و کمترین ( 172 گرم در مترمربع) عملکرد دانه در تیمارهای تراکم به ترتیب به تراکم های 8 و 32 بوته در متر مربع اختصاص داشتند . افزایش تراکم بوته باعث کاهش تعداد دانه در طبق ، تعداد طبق در بوته ، تعداد شاخه های فرعی و افزایش تعداد طبق پوک شد. ژنوتیپ محلی اصفهان در تراکم هشت بوته در متر مربع بیشترین عملکرد دانه ( 248 گرم در متر مربع) و عملکرد روغن ( 72 گرم در متر مربع) در واحد سطح را به خود اختصاص داد.
نویسندگان
حسن مجدی نسب
عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
عادل مدحج
عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر