بررسی اثر قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گلرنگ زمستانه (Carthamus tinctorius L.) بر عملکرد دانه و روغن و اجزای عملکرد

به منظور بررسی اثر قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گلرنگ بر روی عملکرد دانه و روغن گلرنگ زمستانه ، این تحقیق در سال زراعی 85-84 در بخش تحقیقاتی دانه های روغنی ، مؤسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به صورت آزمایش کرتهای خرد شده در قالب بلوک ها ی کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد . عامل اصلی شامل عامل قطع آبیاری در پنج سطح R4 ،R3 ،R2 ،R1 و R5 که به ترتیب: قطع آبیاری در مراحل غنچه دهی، شروع گلدهی ، اواسط گلدهی، دانه بندی و بدون تنش بودند و عامل فرعی شامل سه رقم پیشرفته گلرنگ زمستانه بود. نتایج نشان داد از بین صفات مورد بررسی، اختلاف صفات: عملکرد دانه ، درصد روغن ، تعداد دانه در غوزه ، وزن هزار دانه ، بیوماس، شاخص برداشت ، درصد انتقال مجدد ، صفات فنولوژیکی و ...اختلاف معنی داری داشتند . عملکرد دانه و تعداد غوزه در بوته در سطوح تنش R1 و R2 بیشترین کاهش را نسبت به سایر سطوح دارا بود و بالاترین میزان عملکرد دانه مربوط به سطوح R4 و R5 بود، قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه تاثیر زیادی بر کاهش عملکرد دانه نداشت. رقم LRV51 (پدیده) دارای بالاترین میزان عملکرد دانه و روغن بود . عملکرد دانه همبستگی بسیا ر بالایی را با تعداد غوزه در بوته نشان داد (0/90353=r) . قطع آبیاری در مراحل غنچه دهی (R1) و شروع گلدهی (R2) باعث کاهش عملکرد شد و مرحله پر شدن دانه حساسیت کمتری نسبت به قطع آبیاری داشت . با توجه به عملکرد بالا در سطوح قطع آبیاری R4،R5 می توان این رژیم های آبیاری را برای منطقه کرج توصیه کرد. همچنین رقم LRV51 با توجه به عملکرد دانه و روغن بالاتر، رقم مناسبی برای کاشت در این منطقه است.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، عملکرد دانه ، عملکرد روغن و قطع آبیاری