ارزیابی کارایی روشهای مصرف ریزمغذی های آهن و روی برتجمع عناصردراندامهای آفتابگردان روغنی

به منظور ارزیابی کارایی روش های مصرف ریز مغذی های آهن و روی بر تجمع عناصر در اندام های آفتابگردان روغنی و اثرات آن روی عملکرد و اجزای عملکرد آزمایشی طی سال زراعی 1387 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با هشت تیمار و 4 تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل شاهد، آهن به صورت مصرف خاکی از منبع سکوسترین آهن به میزان 25 کیلوگرم در هکتار، روی به صورت مصرف خاکی از منبع سولفات روی به میزان 40 کیلوگرم در هکتار، آهن+ روی به صورت مصرف خاکی، آهن به صورت محلول پاشی از منبع سکوسترین آهن به میزان 2 در هزار، روی به صورت محلول پاشی از منبع سولفات روی به میزان 3 در هزار، آهن + روی به صورت محلول پاشی و آهن + روی به صورت مصرف خاکی و محلول پاشی بودند. نتایج نشان دادند اثر تیمارهای آزمایشی روی میزان فسفر، آهن، روی و عملکرد دانه معنی دار بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد بیشترین تجمع فسفر در برگ (4475/0 درصد) برای سطح شاهد بود که نشانگر عدم تأثیر آهن و روی بر میزان جذب و متابولیسم این عناصر در گیاه است.بیشترین اهن برگ 182 میلیگرم درکیلوگرم مربوط به محلول پاشی اهن بیشتیرن میزان روی تجمع یافته دربرگ 37/5میلی گرم درکیلوگرم مربوط به محلول پاشی روی و بیشترین عملکرد دانه 5594کیلوگرم درهکتار مربوط به مصرف همزمان خاکی و محلول پاشی روی +اهن می باشد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، آهن و روی ، محلول پاشی و مصرف خاکی