واکنش ژنوتیپ های پیشرفته گندم نان درشرایط دیم استان گلستان

به منظور ارزیابی عملکرد دانه 17لاین امیدبخش گنم نان به همراه رقم کوهدشت بهعنوان شاهد ازمایشی بصورت بلوکهای کامل تصادفی درچهارتکرار درطی سالهای زراعی 1385-88 به مدت سه سال درایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد انجام گرفت هرکرت شامل 6خط6/6 متری با فواصل خطوط 18cm بود یادداشت برداریهای معمول درطول دوره رویش به عمل آمد درهرسال تجزیه واریانس ساده براساس طرح بلوکهای کامل تصادفی و پس ازسه سال تجزیه واریانس مرکب انجام گرفت نتایج تجزیه واریانس درهرسال و تجزیه واریانس مرکب حاکی ازاختلاف بین لاینها ازنظر عملکرد دانه درسطح 1درصد بود همچنین اثرمتقابل ×ژنوتیپ سال درسطح احتمال 1 درصد معنی دار گردید به منظور مشخص نمودن لاین های پایدار تجزیه پایداری با استفاده ازروشهای پارامتری واریانس محیطی و ضریب تغییرات و روش غیرپارامتری رتبه بندی انجام گردید نتایج حاصل ازتجزیه پایداری به روش واریانس محیطی نشان داد که ژنوتیپ های شماره 112و16و10و6 به ترتیب دارای کمترین واریانس محیطی و بیشترین پایداری می باشند همچنین براساس روش ضریب تغییرات محیطی ژنوتیپ های شماره 12و16و10و13 به ترتیب دارای بیشترین پایداری میب اشند براساس تجزیه پایداری به روش ناپارامتری ژنوتیپ های شماره 4و11 به ترتیب با میانگین 4و3/67 دارای کمترین رتبه و دارای کمترین واریانس و انحراف معیار رتبه میب اشند.

کلیدواژه ها:

گندم نان ، تجزیه پایداری ، دیم