بررسی کارایی شاخصهای کمی تحمل به خشکی ارقام کنجد با استفاده ازتجزیه به عاملهای اصلی

به منظور بررسی عکس العمل ژنوتیپ های کنجد به شرایط کم آبی تعداد13ژنوتیپ کنجد درتابستان سال زراعی 1388-89 طی دوسال درشمال غرب کشور درمنطقه دشت مغان مورد بررسی قرارگرفت ژنوتیپ های مورد بررسی دردو ازمایش جداگانه موردکشت قرارگرفتند ازمایش اول درشرایط نرمال و ازمایش دوم درشرایط تنش ابی مورد کشت قرارگرفتند طرح درقالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید و زما کاشت اول تیرماه مطابق با زمان کشت کنجد بعنوان کشت دوم بود درطی فصل رشد صفاتی ازقبیل ارتفاع بوته فاصله اولین کپسول اززمین تعدادکپسول دربوته تعداددانه درکپسول عملکرد بوته درکرت و عملکرد بوته درهکتار مورد اندازه گیری قرارگرفت نتایج نشان داد که بین ارقام ازلحاظ عملکرد درشرایط تنش اختلاف معنی داری وجود دارد همچنین تنش کم ابی باعث کاهش ارتفاع بوته تعدادکپسول دربوته تعداددانه درکپسول دربته تعداددانه درکپسول بیشتر و ارتفاع بالاتر و عملکرد دانه بیشتری نسبت به سایرژنوتیپ ها دارند همچنین برای تعیین عکس العمل ارقام دربرابر تنش خشکی پنج خاص متفاوت تحت عناوین SSIشاخص حساسیت به تنش sTIشاخص تحمل به تنش TOLتحمل MP میانگین حسابی عملکرد و GMPمیانگین هندسی عملکرد محاسبه و مورد استفاده قرارگرفتند.