ارزیابی مقاومت به خشکی درگندم هگزاپلوئید با استفاده ازشاخص مقاومت به تنش و صفات فیزیولوژیک

به منظور ارزیابی مقاومت به خشکی در گندم هگزاپلوئید، تعداد 30 ژنوتیپ و رقم مختلف طی آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو شرایط تنش و عدم تنش مورد بررسی قرار گرفتند. در این راستا عملکرد، شاخص مقاومت به تنش و برخی صفات فیزیولوژیک اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار ژنوتیپ ها از نظر صفات فیزیولوژیکی اندازه گیری شده به جز محتوای آب نسبی برگ بود. همچنین تجزیه همبستگی بین صفات فیزیولوژیک با میانگین عملکرد در شرایط تنش نشان دهنده وجود همبستگی مثبت معنی دار عملکرد با میزان کلروفیل نسبت کلروفیل a/b و از یک سو همبستگی منفی عملکرد با میزان کلروفیل b بود. نتایج تجزیه خوشه ای نیز ارقام و ژنوتیپ ها را در سه گروه جداگانه قرار داد. بر این اساس می توان بیان نمود که ارقام زرین دشت، شیراز، چمران، CD-5509 ، M-79-7 ، M-81-13 و ژنوتیپ های 15، 14 از پتانسیل بهتری نسبت به سایر ارقام و ژنوتیپ ها جهت تحمل به خشکی برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

صفات فیزیولوژیک ، شاخص مقاومت به تنش ، مقاومت به خشکی ، پرولین ، میزان کلروفیل