کارائی و میزان مشارکت آسیمیلات ها درتشکیل دانه ژنوتیپ های جدید گندم درشرایط نرمال و تنش خشکی بعدازگرده افشانی

تعداد 10 لاین گندم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دو شرایط نرمال و تنش خشکی بعد از گرده افشانی بمدت دو سال زراعی، طی سال های 1386-1387 و 1387-1388 در اردبیل مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در بین ژنوتیپ های گندم در اکثر صفات مورد مطالعه در هر دو شرایط بدون تنش و واجد تنش معنی دار شدند. خشکی آخر فصل به ترتیب عملکرد دانه را بمیزان 4/22 درصد، وزن هزار دانه را بمیزان 8/15%، ارتفاع بوته را بمیزان 3%، وزن پدانکل در مرحله رسیدن فیزیولوژیکی را بمیزان 18%، وزن کل ماده خشک در ساقه را بمیزان 4/3% کاهش داد. ولی خشکی در روی تعداد دانه در سنبله تأثیری نداشت. در اثر خشکی انتقال مواد آسیمیلات و کارائی انتقال به ترتیب بمیزان 8/33 و 3/88 درصد افزایش یافت. لاین Bilinmiyen 96.40 بطور متوسط با داشتن 41% کارائی انتقال مواد آسیمیلات در شرایط تنش خشکی، میزان 2/7 تن در هکتار در شرایط آبی و 13/6 تن در هکتار در شرایط تنش خشکی بعد از گرده افشانی دانه تولید کرده است که در بین کلیه ارقام و لاین های مورد ارزیابی گندم از نوسانات کمتری از نظر تولید محصول برخوردار است.

کلیدواژه ها:

آسیمیلات ، گندم ، تنش خشکی ، تحمل ، انتقال مجدد ، کارائی