بررسی تاثیر کم آبی و تراکم بوته برعملکرد و اجزای عملکرد دورقم سویا درمنطقه ورامین

به منظور یافتن تراکم بهینه و بررسی سازگاری ارقام سویا با شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. آبیاری در دو سطح ( آبیاری مطلوب و تنش خشکی ) در کرتهای اصلی و تراکم بوته در سه سطح (60،80،100 بوته در m2) و رقم در دو سطح (ویلیامز و موتانت کلارک) مشترکا در پلات های فرعی در نظر گرفته شدند. آبیاری در زمان هایی که تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A برابر 100 میلیمتر است، بعنوان تنش در نظر گرفته شد.صفت های مورد بررسی در این آزمایش، شامل عملکرد، وزن هزار دانه، تعداد غلاف در گیاه، تعداد دانه در غلاف و تعداد دانه در گیاه بود.نتایج صفات نشان دادند که میان سطوح مختلف آبیاری، ارقام و تراکم های مورد بررسی از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود داشت. بیشترین عملکرد، تحت آبیاری مطلوب و کمترین عملکرد تحت شرایط تنش خشکی بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه تحت شرایط آبیاری مطلوب مربوط به رقم ویلیامز و تراکم 60 بوته در متر مربع بود. همچنین بیشترین عملکرد دانه تحت شرایط تنش خشکی باز هم مربوط به رقم ویلیامز ولی تراکم 80 بوته در متر مربع بود.

کلیدواژه ها:

سویا ، تنش ، تراکم ، عملکرد ، اجزای عملکرد