ارزیابی ارقام مختلف چغندرقند نسبت به بیماری سفیدک سطحی درشرایط مزرعه

به منظورارزیابی تحمل ارقام مختلف چغندرقند به بیماری سفیدک سطحی ازمایشی درسال 1388 درایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندواب با16رقم درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در4تکرار اجرا گردید ارقام مورد بررسی درمعرض الودگی طبیعی منطقه قرار داده شد و براساس درصد الودگی ظاهری سطح رویی و پشتی برگ نمره هایی بین صفرتاهفت به برگ ها اختصاص یافت که نمره صفربیانگر عدم الودگی و نمره هفت نشانگر الودگی بیش از85درصد می باشد نتایج نشان داد که ارقام مورد مطالعه دردوگروه متحمل ( M321 ، SBSI-14 ، F-20398 ، M337 و حساس سایر ارقام طبقه بندی شد درارقام گروه متحمل ظهور اولین علایم بیماری اواخر تیرماه بود و دراواسط مردادماه به حداکثر رسید اما روند توسعه بیماری ارام و کندتر ازارقام گروه حساس بود ارقام گروه متحمل کمترین الودگی و گروه حساس بیشترین الودگی را به خود اختصاص دادند مقایسه میانگین نشان داد که رقم SBSI-001 بیشترین تعدادبرگ الوده و رقم M321 کمترین تعدادبرگ الوده را داشت بیشترین ضخامت برگ مربوط به تیمار m321 کمترین درصد الودگی و کمترین ضخامت مربوط به تیمار SBSI-11 بیشترین درصد الودگی بود و همچنین بین تعدادبوته الوده و درصد الودگی رابطه مستقیم وجود داشت

کلیدواژه ها:

بیماری سفیدک سطحی ، چغندرقند ، درصد آلودگی ، ضخامت برگ