تاثیرسطوح مختلف کود نیتروژن روی روند اسیمیلات پرشدن غده و پروتئین درارقام زودرس و دیررس سیب زمینی

یکی ازروشهای خیلی مهم و تعیین کننده دراستفاده بهینه ازکودهای شیمیایی درنظرگرفتن اختلافات مربوط به طول دوره رشدارقام زودرس و دیررس میباشد ازمایشی برای تعیین سطوح مختلف کودنیتروژن روی روند اسیمیلات پرشدن غده و پروتئین برروی ارقام شاخص سیب زمینی ساتینا و اگریا با زمان های رسیدگیهای مختلف انجام گرفت این ازمایش درسال زراعی 1388 درایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل درکیلومتر 10شرق اردبیل روستای آلاروق انجام شد طرح مورد مطالعه بصورت اسپلیت پلات برپایه طرح بلوکهای کامل تصادفی درچهارتکرار انجام گرفت عامل اصلی شامل چهارمیزان کودنیتروژن صفرو80و160و200کیلوگرم درهکتار و دورقم سیب زمینی اگریا دیررس و ساتینا زودرس به عنوان عامل فرعی بودند همچنین به منظور مطالعه روند رشددرطول زمان برای صفات با افزودن داده های دفعات نمونه برداری مشاهدات بعنوان عامل فرعی فرعی درقالب طرح اماری اسپلیت اسپلیت پلات اقدام به تجزیه و مقایسات میانگین اثرات اصلی و متقابل شد بررسی ها نشان داد که جذب نیتروژن با افازیش سطوح کودی بطور معنی داری درقم ساتینا بیشتر ازرقم اگریا افزایش می یابد همچنین رقم ساتینا به خاطرزودرس بودن و استعداد جذب نیتروژن بالا ازنظر نیتروژن جذب شده توسط غده و درصد پروتئین نسبت به رقم اگریا برتری داشت رقم اگریا فقط درصفت عملکردپروتئین نسبت به ساتینا به خاطرتولیدماده خشک بالا درگروه بالاترقرارداشت

کلیدواژه ها:

پروتئین ، سیب زمینی ، عملکرد ، نیتروژن