گزینش برای تحمل به خشکی در جوامع پلی کراس Dactylis glomerata بر اساس شاخص های تحمل و حساسیت

این پژوهش به منظور گزینش ژنوتیپ های متحمل به خشکی در جوامع پلی کراس Dactylis glomerata انجام شد. بدین منظور شاخص های تحمل به خشکی بر اساس عملکرد علوفه، بر روی 25 فامیل نیمه خواهری کشت شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو محیط رطوبتی (شاهد و تنش خشکی) بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین فامیل ها برای تمام شاخص های تحمل و حساسیت به خشکی اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین مقدار شاخص مقاومت به تنش (STI) را فامیل 7 (0/66) و فامیل 13 (0/60) نشان دادند. براساس نتایج تجزیه به مؤلفه ها در مجموع مؤلفه های اول و دوم 98 درصد تغییرات عملکرد علوفه خشک را توجیه کردند. مؤلفه اول و دوم به ترتیب پتانسیل عملکرد علوفه و حساسیت به تنش خشکی نامگذاری شد. براساس نمودار بای پلات تجزیه به مولفه های اصلی، فامیل های 7 و 13 دارای مؤلفه اول بالا (بیشترین عملکرد) و مؤلفه دوم پایین (حساسیت پایین به تنش) بودند. فامیل های 2، 5 و 15 دارای عملکرد علوفه بالا و حساسیت پایین به تنش بودند. از ژنوتیپ های والدی فامیل های می توان می توان در برنامه های تلاقی جهت تولید واریته ترکیبی مقاوم به تنش با عملکرد بالا سود جست.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، شاخص های تحمل به خشکی ، علف باغ