تعیین مهم ترین جزء عملکرد کلزا در تاریخ های کشت و سطوح نیتروژن

به منظور تعیین اهمیت نقش اجزای عملکرد دانه در تعیین عملکرد دانه کلزا در تاریخ های کشت و سطوح مختلف نیتروژن، آزمایش مزرعه ای با چهار سطح نیتروژن (صفر، 50، 100و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و سه تاریخ کشت (اول مهر، دهم مهر و بیستم مهر) و در سال زراعی 92-1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. نتایج نشان داد که در تاریخ کشت اول مهر وزن دانه در خورجین اصلی با ضریب تبیین جزء 0,87 مهمترین فاکتور تعیین کننده عملکرد نهایی بوده است و با تاخیر در کشت (تاریخ های دهم و بیستم مهر) تعداد انشعابات فرعی و وزن دانه در خورجین فرعی با ضرایب جزء تبیین 0,87 و 0,91 به عنوان فاکتورهای تاثیر گذار بر عملکرد نهایی دانه بیشتر می شود. در تیمار صفر کیلوگرم نیتروژن، وزن دانه در خورجین اصلی با ضریب تبیین جزء 0,87 مهمترین عامل تاثیرگذار بر عملکرد نهایی دانه بوده است و با افزایش میزان نیتروژن به 50 کیلوگرم در هکتار از سهم این جزء کاسته می شود (ضریب تبیین جزء 0,83 ). با افزایش سطح نیتروژن به 100 و 150 کیلوگرم در هکتار به ترتیب تعداد دانه در خورجین فرعی و وزن دانه در خورجین فرعی با ضرایب تبیین جزء 0,91 و 0,89 به عنوان عوامل مهم تبیین کننده عملکرد دانه حاضر می شوند.

کلیدواژه ها:

اجزای عملکرد ، رگرسیون گام به گام ، کلزا