تأثیر ازتوباکتر کروکوم و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر روی عملکرد و اجزای عملکرد در سه رقم گندم آبی

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر کود زیستی از تو باکتر کروکوم و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر عملکرد دانه سه رقم گندم در سال زراعی 87-1386 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در استان ایلام اجرا گردید. گندم (چمران، پیشتاز و بهار) در کرت های اصلی و تیمارهای کودی (مصرف کامل کود زیستی ازتوباکتر (بدون مصرف کود ازته) (N1)، مصرف کامل کود ازته به تنهایی (N2)، مصرف کامل کود ازته به همراه کود زیستی (N3)، مصرف 25 %کود ازته توصیه شده به همراه کود زیستی ازتوباکتر (N4)، مصرف 50 %کود ازته توصیه شده به همراه کود زیستی ازتوباکتر (N5) و مصرف 75 %کود ازته توصیه شده به همراه کود زیستی ازتوباکتر (N6) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد کلیه صفات اندازه گیری شده تحت تاثیر سطوح مختلف کودهای زیستی و نیتروژنه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مصرف کود زیستی ازتوباکتر می تواند مقدار نیتروژن مصرفی را کاهش دهد، اما زمانی گیاهان زراعی می توانند عملکرد مناسبی تولید کنند که یک منبع نیتروژنه به همراه آن استفاده شود. در بررسی اثرات متقابل رقم و سطوح کودی، بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار 25% کود ازته و کود زیستی ازتوباکتر مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، کود زیستی ، گندم نان