بررسی پایداری عملکرد ارقام گندم نان پیشرفته به روش های پارامتری و غیر پارامتری

به منظور مطالعه سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های پیشرفته گندم نان آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار و به مدت 5 سال در آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به معنی دار نبودن آزمون یکنواختی واریانس خطاهای آزمایشی، تجزیه واریانس مرکب برای سال ها انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه مرکب نشان داد که از نظر عملکرد دانه بین ژنوتیپ های مورد مطالعه اختلاف بسیار معنی دار وجود داشت. اثر متقابل ژنوتیپ × محیط در سطح احتمال 1% معنی دار شد. با توجه به معنی دار شدن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط برای بررسی دقیقتر اثر متقابل و تعیین ارقام پایدار تجزیه پایداری با استفاده از روش های پارامتری واریانس محیطی، ضریب تغییرات محیطی، واریانس پایداری شوکلا، اکووالانس ریک و روش غیرپارامتری رتبه بندی انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه پایداری به روش پارامتری و روش ناپارامتری رتبه ای نشان داد که ژنوتیپ های شماره 5 (N-85-5) و 6 (N-85-6) به ترتیب با میانگین عملکرد 9/475 و 4/083 از پایداری عملکرد بیشتری نسبت به سایر ارقام برخوردارند و جهت کاشت و تولید پایدار در استان آذربایجان شرقی توصیه می شوند.

کلیدواژه ها:

اثر متقابل ژنوتیپ × محیط ، تجزیه پایداری ، گندم نان