بررسی اثرات کمآبیاری، کودهای شیمیایی و زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (رقم فرامان)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی، کود شیمیایی و کودهای زیستی بر عملکرد دانه، آزمایش زراعی در 91-1390 در دو مکان ، به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مراکز تحقیقاتی سرابله و ایوان اجرا گردید. در این آزمایش سطوح مختلف آبیاری (آبیاری کامل، آبیاری تا مراحل غوزهدهی و گلدهی) به عنوان عامل اصلی و کود شیمیایی نیتروژن ( 100 درصد و 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن) و کود زیستی ( عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر ،تلقیح با آزسپریلیوم و تلقیح همزمان) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش آبیاری دارای تاثیر معنی داری بر صفات مورد بود . بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن در آبیاری کامل بدست آمد. تنش در مرحله غوزه دهی و گلدهی موجب کاهش صفات مورد بررسی گردید. کود کامل شیمیایی نیتروژن نیز دارای بیشترین اثر را بر روی صفات مورد نظر نشان داد، به طوری که بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن در 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن بدست آمد. استفاده از کود زیستی اثر مثبت و معنیداری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشت. استفاده از کود زیستی ازتوباکتر و آزسپریلیوم و تلقیح همزمان موجب افزایش عملکرد دانه و عملکرد روغن گردید.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، کود شیمیایی نیتروژن ، کود زیستی و گلرنگ