مطالعه تنوع ژنتیکی لاینهای اینبرد نوترکیب حاصل از تلاقی ارقام گندم نورستار و زاگرس

گندم مهمترین گیاه زراعی جهان و کشور میباشد که خود کفایی در آن یکی از سیاستهای کلی بخش اقتصادی و تامین امنیت غذایی کشور است. در این راستا، به منظور بررسی روابط صفات رشدی و عملکردی و همچنین شناسایی لاینهای گندم پر محصول با خصوصیات مطلوب و ، 40 لاین اینبرد نوترکیب گندم نان حاصل از تلاقی ارقام نورستار (پاییزی) و زاگرس (بهاری) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار از نظر صفات زراعی ارزیابی شدند. صفات مورد اندازه گیری شامل تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در کرت، بیوماس کل، عملکرد دانه و وزن هزار دانه بودند. تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در کرت و بیوماس از صفات مهمی بودند که تنوع ژنتیکی بالایی نسبت به سایر صفات داشتند، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در کرت و وزن هزار دانه از وراثت پذیری بالایی برخوردار بودند وهمچنین تعداد دانه در سنبله بالاترین درصد بازده ژنتیکی را داشتند در مقایسه میانگین صفات، لاینهای 93، 28، 296 و 31 به عنوان برترین لاینها شناسایی شدند. تجزیه همبستگی ساده، رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت نشان داد که صفات تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در کرت مهمترین اجزای مؤثر بر افزایش عملکرد دانه هستند.

کلیدواژه ها:

تجزیه کلاستر ، تنوع ژنتیکی ، عملکرد دانه ، لاینهای اینبرد نوترکیب گندم نان