بررسی پایداری مقادیر مختلف علف کش متریبوزین در خاکهای با خصوصیات و سابقه مصرف متفاوت و تاثیر آن بر گیاه سوزی گیاه یولاف زراعی

جهت مطالعه اثر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علفکش متریبوزین بر پایداری این علفکش و اثر آن بر گیاه سوزی یولاف زراعی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و در موسسه گیاه پزشکی انجام گرفت. عامل اول توع خاک در شش سطح شامل همدان 15 سال و بدون سابقه مصرف، جیرفت 15 سال و بدون سابقه مصرف، اصفهان دو سال و مشهد سه سال سابقه مصرف بوده و عامل دوم مقادیر علفکش متریبوزین بود.. سه ماه قبل از کشت یولاف، گلدانهای حاوی خاکهای مذکور با مقادیر مورد نظر علفکش متریبوزن تیمار شده و هر سه روز یکبار گلدانها آبیاری گردیدند. بعد از سه ماه بذور یولاف در گلدانها کشت و 4 هفته بعد برداشت انجام و صفات درصد وزن خشک و تر و طول دو اندام ریشه و اندام هوایی نسبت به شاهد (عدم مصرف علفکش) اندازه گیری و نمودارهای دز-پاسخ رسم گردید. نتایج نشان داد در خاکهای مختلف افزایش مقادیر علفکش سبب گیاه سوزی بالاتر در یولاف گردید ولی افزایش میزان رس و ماده آلی و همچنین افزایش سابقه مصرف، از شدت تاثیر بقایای متریبوزین کاست و بالاترین و پایینترین میزان گیاهسوزی یولاف در خاکهای جیرفت بدون سابقه مصرف و همدان با 15 سال سابقه مصرف مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

سابقه مصرف ، گیاهسوزی ، متریبوزین ، یولاف زراعی