بررسی واکنش جوانه زنی و رشد گیاهچه اسپند و زنیان به تنش شوری

به منظور بررسی اثرات تنش شوری روی جوانه زنی و خصوصیات مورفولوژیکی گیاهچه اسپند (Peganum harmala L.) و زنیان (Carum compticum L.) به عنوان گیاهان دارویی، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل 5 سطح تنش شوری (0، 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی اسپند در تیمار شاهد و کمترین مقدار آن ها در تیمار شوری 8 دسی زیمنس بر متر بدست آمد. در حالی که بین درصد جوانه زنی زنیان در تیمارهای مورد مطالعه، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در این آزمایش طول گیاه چه، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن خشک ساقه چه و وزن خشک ریشه چه در مواجه با تنش شوری نسبت به شاهد کاهش یافت. به گونه ای گیاه اسپند نسبت به زنیان بیشتر تحت تنش شوری قرار گرفت. همچنین افزایش طول ریشه چه در تنش شوری 4 و 8 دسی زیمنس بر متر به ترتیب نسبت به 2و 4 دسی زیمنس بر متر حاکی از این واقعیت است که اولین تغییرات جهت مقابله با تنش، افزایش رشد ریشه چه به منظور جذب حداکثر رطوبت است.

کلیدواژه ها:

گیاه دارویی ، طول ساقه چه ، طول ریشه چه