بررسی تنوع ژنتیکی و روابط فیلوژنتیکی برخی گونه های زعفران با استفاده از نشانگرهای RAPD

زعفران از جمله گیاهان بومی ایران بوده که دارای خواص دارویی و ادویه ای متعدد میباشد و به لحاظ ا قتصادی در ایران و جهان حائز اهمیت است. یکی از کاربردهای مهم تکنیکهای مولکولی بررسی و برآورد سطح تنوع ژنتیکی در ژرمپلاسمها و جمعیت ها، برای استفاده مطلوب از آنها در بهنژادی و مدیریت حفظ ذخایر ژنتیکی گیاهان میباشد. به این منظور تنوع و ارتباط ژنتیکی 25 نمونه از زعفرانهای زراعی و وحشی شامل گونه های C. haussknechii ،C. cansellatuse ،C. speciosus ،C. sativus و C. michelsonii با استفاده از چند نشانگر RAPD مورد بررسی قرار گرفت. یازده آغازگر RAPD نود نوار قابل امتیازدهی تولید کردند. میانگین چندشکلی به دست آمده برای نشانگر RAPD معادل 77/95 درصد محاسبه شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که تنوع ژنتیکی بین جمعیتها و درون جمعیتها معنیدار بود. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی این تجزیه سهم تنوع ژنتیکی بین جمعیتها و درون جمعیتها به ترتیب برابر با 36 و 64 درصد برآورد گردید. توزیع مقادیر PIC بین 0/119 تا 0/313 با میانگین 0/257 متغیر بود. نتایج حاصل نشان داد که در بین و درون گونه های زعفران تنوع زیادی وجود دارد که میتوان از آن در برنامه های به نژادی این گیاه با ارزش استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

زعفران ، تنوع ژنتیکی ، تجزیه واریانس مولکولی ، محتوای اطلاعات چندشکل و نشانگر RAPD