اثر سطوح تنش خشکی بر روی صفات فیزیولوژیکی ارقام حساس و مقاوم به خشکی گندم

به منظور بررسی اثر سطوح تنش خشکی (100، 75، 50، 25 درصد نیاز آبی و دیم) بر صفات فیزیولوژیکی ارقام حساس (گاسکوژن و سایونس) و مقاوم (آذر 2) به خشکی گندم آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. نتایج نشان داد که سطوح تنش خشکی موجب افزایش میزان اسید آسکوربیک در مرحله گلدهی (بلافاصله پس از آبیاری) گردید. اختلاف معنیداری در بین ارقام حساس و مقاوم در میزان آسکوربیک اسید در مرحله گلدهی (یک هفته پس از آبیاری) مشاهده شد. افزایش شدت تنش موجب افزایش میزان پروتئین محلول گردید. اثر رقم بر روی میزان پروتئین محلول برگ معنی دار بود. میزان مالون دآلدئید در هر دو مرحله نمونه برداری در رقم مقاوم به خشکی آذر 2 بیشتر از ارقام حساس بود. در نتیجه مقاومت این رقم به تنش ممکن است به دلیل صفات دیگری به غیر از ثبات پروتئینهای غشاء باشد.

کلیدواژه ها:

پروتئین محلول ، تنش خشکی ، گندم ، مالون دآلدئید