مطالعه اثر مویان (سورفکتانت) و نظام های کم آبیاری بر ویژگی های کمی علوفه دارو (مطالعه موردی: کشت مخلوط شبدر برسیم با ریحان)

این آزمایش به منظور بررسی واکنش کشت مخلوط افزایشی شبدر برسیم و ریحان به نظام های کم آبیاری تحت تاثیر مویان در سال زراعی 92-1391 در مزرعه آموزشی - پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اجرا گردید. آزمایش به صورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. در این آزمایش تیمار کم آبیاری در 3 سطح به عنوان کرت اصلی (آبیاری براساس ترمیم 100 درصد، 75 درصد و 50 درصد تبخیر و تعرق هفتگی و نیاز آبی گیاه) و تیمار های کشت در 3 سطح به عنوان کرت فرعی (کشت خالص گیاه علوفه ای شبدر، کشت خالص گیاه دارویی ریحان و کشت مخلوط افزایشی 100 درصد شبدر + 50 درصد ریحان) و تیمار آبی در 2 سطح به عنوان کرت فرعی فرعی (آبیاری با مویان و آبیاری بدون مویان) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش رطوبتی صفات نسبت برگ به ساقه و کارایی مصرف آب در تولید علوفه از یک روند افزایشی پیروی نمود. بیشترین عملکرد کل علوفه ( 9 تن در هکتار) در طول دوره رویش از کشت مخلوط افزایشی شبدر و ریحان و کاربرد مویان بدست آمد. کاربرد مویان بطور کلی اثر مثبت و معنی داری بر روی تمامی صفات کمی مورد مطالعه داشت. استفاده از این ماده اثر تنش کم آبیاری را بر روی عملکرد علوفه تعدیل نمود و در نهایت موجب شد که کارایی مصرف آب در تولید علوفه و بذر افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

شبدر برسیم ، ریحان ، علوفه دارو ، کم آبیاری ، مویان ، کارایی مصرف آب