پیامدهای کاهش غیراصولی بهره برداری چوب از جنگل های شمال ایران

در این مقاله به بررسی دلایل نیاز جنگل های شمال به بهره برداری پرداخته می شود. نزدیک به 50 سال است که بهره برداری از جنگل های شمال ایران در قالب طرح های جنگل داری در حال انجام است. یکی از مسائلی که همواره مورد بحث میان متخصصین جنگل و سایر اقشار جامعه بوده، اثرات بهره برداری چوب از جنگل بر موجودیت آن است. جنگلبانان بهره برداری چوب را لازمه بقای جنگل و یک اصل در نظریه (جنگل یک سرمایه است) می دانند اما در مقابل عامه جامعه استحصالچوب از جنگل را باعث زوال و نابودی آن دانسته و مهم ترین دلیل کاهش سطح جنگل ها را قطع درختان با هدف تأمین چوب میدانند. در سال های اخیر با توجه به آمارهای منتشرشده و کاهش سطح جنگل فشارها جهت توقف بهره برداری و یا به قولی استراحت جنگل بیشتر شده است. بهره برداری با اجرای طرح های جنگلداری محقق می شود و این طرح ها در کنار تحقق اهداف جنگل شناسی عامل تولید اشتغال، حفاظت از جنگل، شناسایی ظرفیت های محصولات فرعی و رونق اقتصادی منطقه و توسعه پایدار می شوند. مهم ترین اثرات توقف بهره برداری: بالا رفتن قیمت چوب، پیر شدن توده جنگلی، فقدانسیستم حفاظت فیزیکی جنگل، اثرات منفی وسیع اجتماعی اقتصادی، ورشکستگی و تعطیلی کارخانه های وابسته به جنگل –است.

کلیدواژه ها:

جنگل های شمال ، کاهش بهره برداری ، توسعه پایدار