بررسی تنوع ژنتیکی جایگاه TFAM در گاوهای سیستانی

شناسایی و انتخاب دامهای برتر با بازده مطلوب از جمله اقدامات اساسی در راستای حفظ تنوع ژنتیکی به منظور بهره وری بیشتر، از قابلیت های بالقوه تولیدی دامها است. گاو سیستانی نژاد گوشتی و از ذخایر ژنتیکی با ارزش کشور است که از لحاظ تولید گوشت، کمیت و کیفیت لاشه،بازده غذایی و قابلیت پرواربندی مناسب، قابل توجه می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی چند شکلی ژن TFAM با استفاده از PCR-REFLP در این دامها صورت گرفت از 54 راس گاو سیستانی به صورت تصادفی و انفرادی خونگیری از ورید گردی انجام گرفت. سپس نمونه های خون دامها با روش نمکی – دترجنت استخراج و تعیین کمیت و کیفیت شد. سپس ناحیه پروموتور جایگاه TRAM FI X,G 801 BP با روش PCR تکثیر و محصول PCR توسط آنزیم BsuRI(HaeIII) برش داده شد. محصولات هضم شده توسط الکتروفورز با ژل آگارز 2% و رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید آشکار شد. نتایج الگوی هضمی در حیوانات هموزیگوس (AA) سه باند با اندازه 152، 187 و 462bp مشاهده شد، در حیوانات هموزیگوس (cc) چهار باند با اندازه 83، 104، 152وbp 462 و نهایتاً در حیوانات هتروزیگوس (AC) پنج باند با اندازه های 83، 104، 152، 187 و bp462 بود، داده های آماری با استفاده نرم افزار POPGENE مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جمعیت از لحاظ جایگاه TFAM انحراف از تعادل هاردی-واینبرگ نشان نداد (P<0/05). شاخص شانون (I) ، شاخص نیی، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و هتروزایگوسیتی مورد انتظار به ترتیب، 69/. ، 499/.، 37/.، 50/.محاسبه شد. نتایج نشان داد که جمعیت مورد مطالعه در مقایسه با نتایج دیگر محققان، سطح مناسبی از تنوع ژنتیکی را دارد. و میتوان در مطالعات بعدی استفاده کرد

کلیدواژه ها:

گاو بومی ، ژن TFAM ، REFLP ، PCR ، تنوع ژنتیکی