تاثیر متانول بر اجزای عملکرد در نخود ایرانی تحت شرایط آبیاری و دیم

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود ایرانی تحت شرایط آبیاری و دیم، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 در هنرستان شاخه های زیتون اسلام آباد غرب واقع در کیلومتر 7 جاده اسلام آباد غرب دالاهو با مشخصات جغرافیایی صورت گرفت که تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور آبیاری با دو سطح آبیاری نرمال (آبیاری و بدون آبیاری) و فاکتور فرعی یا محلول پاشی متانول با پنج سطح (شاهد، 7%، 14%، 21%، 28%) در کرت های فرعی قرار گرفتند. متانول در طی فصل رشد 3 مرتبه با فواصل 10 روز بعد از شروع غلاف دهی بر روی اندام های هوایی بوته های نخود محلول پاشی شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی متانول اثرات معنی داری بر روی عملکرد و اجزای عملکرد داشت. محلول پاشی با غلظت 21 و 14 درصد، بیش از سایر تیمارها بر عملکرد و اجزای عملکرد تاثیرگذار بود به طوری که موجب افزایش تعداد غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن 100 دانه، عملکرد دانه شد. بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب در تیمار محلول پاشی متانول 21 درصد (8/5156 کیلوگرم در هکتار) و متانول صفر درصد (3432 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد به طور کلی مشاهده گردید که با افزایش درصد حجم متانول از یک حد مجاز نتیجه عکس می شود.

کلیدواژه ها:

تعداد غلاف در بوته ، تعداد دانه در بوته ، عملکرد دانه