بررسی امکان القای پلی پلوئیدی در توت فرنگی وحشی (F. Viridis)با استفاده از کلشیسین

به منظور بررسی القای پلی پلوئیدی گیاه توت فرنگی وحشی (F.Viridis) در محیط درون شیشه ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور غلظت کلشیسین و مدت زمان تیمار با 3 تکرار انجام شد. غلظت کلشیسین در 4 سطح (0.001، 0.005، 0.01 و 0.05 درصد) و مدت زمان تیمار در سه سطح 1، 3 و 10 روزه) مورد استفاده قرار گرفت. جهت القا پلی پلوئیدی جوانه انتهایی در محیط کشت MS مایع حاوی غلظت های مختلف کلشیسین و در زمان های مختلف کشت گردید. تعیین اثر کلشیسین بر روی ریزنمونه های زنده مانده از طریق سنجش محتوی کلروفیل و آنتوسیانین و فلاونوئید و همچنین شمارش و اندازه گیری تعداد و طول روزنه در نمونه های برگی انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، غلظت 0.005 و 0.001 درصد کلشیسین به مدت 10 روز موجب افزایش محتوی کلروفیل a و کلروفیل کل و همچنین میزان فلاونوئید در گیاهچه های تیمار شده گردید. در این بررسی ها تیمار 0.005 و 1..،.% کلشیسین به مدت 3 و 10 روز (به ترتیب)، دارای تعداد روزنه کمتر و طول روزنه بزرگتر در مقایسه با شاهد بودند.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی وحشی ، کلشیسین ، پلی پلوئیدی ، باز زایی