تأثیر استفاده از کافئین پاسخ ایمنی هومورال و سلولی در جوجه های گوشتی نر
محل انتشار: اولین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 655
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NACONF01_0903
تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1393
چکیده مقاله:
کافئین به عنوان یک داروی محرک به بسیاری از آشامیدنی ها و غذاها اضافه می شود. کافئین موجب ترشح اسید معده می شود، به علاوه موجب افزایش فشار خون و گشادی بعضی از رگ های خونی می شود. در این آزمایش تعداد 200 قطعه جوجه ی گوشتی سویه ی راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (هر تکرار دارای 10 قطعه جوجه) از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه های آزمایشی شامل تیمار شاهد و در تیمارهای دیگر به ترتیب 5/. و 1 و 2 درصد کافئین به جیره اضافه شد. برای ارزیابی ایمنی هومورال از سنجش تیر آنتی بادی علیه SRBC در روزهای 36 و 42 استفاده شد و برای سنجش ایمنی سلولی از تست حساسیت بازوفیلی زیرپوستی (CBH) استفاده شد.داده های حاصل از این آزمایش با استفاده از نرم افزار آماری SAS و روش مدل های خطی عمومی آنالیز شدند و مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه توکی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با مکمل کافئین پاسخ ایمنی هومورال بطور معنی داری افزایش یافته و سطح 5/. درصد کافئین حداکثر مقدار ایمونوگلوبین M را در 42 روزگی تولید کرده است،در صورتیکه با افزایش سطح کافئین پاسخ ایمنی سلولی در روز 14 کاهش یافت و حداکثر پاسخ ایمنی سلولی با سطح 5/. درصد کافئین مشاهده شد. از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که در استفاده از سطح 5/. درصد کافئین باعث افزایش پاسخ ایمنی هومورال در 42 روزگی و پاسخ ایمنی سلولی در 14 روزگی در جوجه های گوشتی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خشایار پورنیا
دانشجوی دکتری تخصصی تغذیه طیور، گروه علوم دامی، دانشگاه فردوسی مشهد
حسن کرمانشاهی
استاد و دانشیار گروه علوم دامی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا باسامی
دانشیار گروه علوم درمانگاهی، بهداشت وپیشگیری بیماریهای دامی، دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا هروی موسوی
استاد و دانشیار گروه علوم دامی، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :