عکس العمل ویژگیهای زراعی سه رقم گندم(کوهدشت،کریم،زاگرس)به محلول پاشی کودهای ریز مغذی تحت شرایط کشت دیم

استفاده از عناصر ریزمغذی یکی از راههای افزایش خصوصیات کمی عملکرد در گندم میباشد. این بررسی به منظور مطالعه تأثیر محلول پاشی کودهای ریزمغذی روی، آهن و بور بر عملکرد و صفات مورفولوژیک سه رقم گندم در شرایط دیم در سال زراعی 92-1391 در منطقه کوهدشت اجراء شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل محلول پاشی عناصر ریزمغذی در چهار سطح (K1 تیمار محلول پاشی آهن، K3 تیمار محلول پاشی بور، K4 تیمار شاهد) به عنوان فاکتور اصلی و تیمارهای رقم در سه سطح (G1 رقم کوهدشت، G2 رقم کریم، G3 رقم زاگرس) به عنوان فاکتور فرعی درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی کودهای ریزمغذی اثر معنی داری از لحاظ آماری روی عملکرد داشتند. به طوریکه با استفاده از تیمار کودی محلول پاشی روی ارتفاع بوته، عملکرد دانه در ارقام مورد آزمایش یافت. همچنین در صفت مساحت برگ پرچم این تیمار کودی از لحاظ آماری بعد از محلول پاشی آهن در سطح پایین تری از تأثیرگذاری قرار داشت. با توجه به نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین عملکرد دانه مشاهده شد که تیمار محلول پاشی روی با میانگین 3/795 تن در هکتار از اثربخشی بیشتری نسبت به سایر تیمارهای محلول پاشی بر عملکرد دانه برخوردار بود. در نتایج این بررسی نیز مشاهده شد که تیمار شاهد در اکثر صفات مورد آزمایش در پایین ترین سطح آماری قرار داشت. در میان ارقام مورد آزمایش رقم کوهدشت از نظر صفات روز تا سنبله رفتن، روز تا رسیدن، ارتفاع بوته، مساحت برگ پرچم و عملکرد دانه (4/264 تن در هکتار) در گروه آماری بالاتری نسبت به دو رقم کریم و زاگرس قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

گندم ، محلول پاشی ، کودهای ریز مغزی ، عملکرد و صفات مورفولوژیک