تأثیر کنترل مکانیکی(وجین دستی)و شیمیایی علف های هرز بر عملکرد ارقام باقلا در شرایط آب و هوایی اهواز

به منظور تعیین بهترین روش کنترل علف هرز باقلا و افزایش عملکرد محصول آزمایشی در سال زراعی 1391-92 در روستای شیبان در 5 کیلومتری شهرستان اهواز در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی سه رقم باقلا (برکت و سرازیری و شامی) به عنوان تیمار اصلی و 4 تیمار به عنوان عامل فرعی (شامل وجین کامل و شاهد علف هرز در تمام فصل رشد، بنتازون 2000 سی سی در هکتار، ایمازتاپیر 1000 سی سی در هکتار به صورت پس رویش) بودند. صفت هایی از قبیل تعداد علف های هرز 15 و 30 روز بعد از سم پاشی و وزن خشک علف های هرز 30 روز بعد از سم پاشی مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج در بین روش های کنترل، روش مکانیکی بالاترین کاهش وزن خشک و تراکم علف های هرز و افزایش عملکرد را دارا بود. در بین علف کش ها، علف کش پرسوئیت توانست بیشترین اثر را برافزایش عملکرد در هر سه رقم شامی و سرازیری و برکت (4/03 و 3/71 و 2/9تن در هکتار) بعد از وجین (5/61 و 5/21و 3/55 تن درهکتار) داشته باشد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار رقم شامی و وجین دستی (5/61 تن در هکتار) به دست آمد.

کلیدواژه ها:

باقلا ، علف هرز ، علف کش ایمازتاپیر ، علف کش بنتازون و وجین